Απογοητευτική η φιλολογική (κι όχι δυστυχώς ποιητική) παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Χλόης Κουτσουμπέλη «Η αλεπού και ο κόκκινος χορός» εχθές (4/2/2010) στον «Βιβλιορυθμό» στη Θεσσαλονίκη.
Το βιβλίο παρουσίασαν η πεζογράφος Μαρία Κουγιουμτζή και ο ποιητής και δημοσιογράφος Γιώργος Γιαννόπουλος (εκδότης του περιοδικού Ένεκεν).
Η Μαρία Κουγιουμτζή παρουσίασε την ποιήτρια με τρόπο σχολαστικά φιλολογικό, φλερτάροντας αδιάκοπα με την ανία και σίγουρα όχι φωτίζοντας τα ποιήματα ή καλλιεργώντας κάποια προσμονή γι’ αυτά. Ευτυχώς τα ποιήματα που παρεμβάλλονταν (αντί να είναι το ζητούμενο) τα διάβαζε η ίδια η ποιήτρια Χλόη Κουτσουμπέλη, διακόπτοντας έτσι την ομιλία-διδασκαλία τύπου λογοτεχνικών κειμένων λυκείου της κ. Κουγιουμτζή. Στην παραπάνω εντύπωση συντέλεσε πρωτίστως ο τρόπος της παρουσιάστριας και η άχρωμη φωνή της και ο ξεφτισμένος τόνος της και δευτερευόντως το περιεχόμενο της ομιλίας της. Τα περιόρισε δε στην δική της αντίληψη, κλείνοντας τα.
Ο κ. Γιώργος Γιαννόπουλος, ο οποίος έφτασε στο σημείο να πει λάθος μέχρι και τον τίτλο της ποιητικής συλλογής, άρπαξε προφανώς την ευκαιρία, καθότι φαίνεται του ζητήθηκε να παρουσιάσει την κ. Κουτσουμπέλη, και μας «τράβηξε» μια οικονομικο-πολιτική διάλεξη, διανθισμένη με σχόλια κοινωνιολογικής και ψυχολογικής χροιάς που κοιτιόμασταν μεταξύ μας. Για να αντιληφθεί κανείς το άσχετο του πράγματος, εκεί που ας θεωρήσουμε ότι εστιάζαμε με το google earth τουλάχιστον στη γειτονιά της δημιουργικότητας και της ποιητικής δημιουργίας της κ. Κουτσουμπέλη, ο κ Γιαννόπουλος έκανε zoom out και μας έδειξε ολόκληρο τον πλανήτη! Είχε δε το θράσος να μας πει πως όσα λέει σχετίζονται με την ποιήτρια. Στην καλύτερη περίπτωση η συσχέτιση μαζί της εξαντλούνταν στον τρόπο βιοπορισμού της παρουσιαζόμενης (τραπεζικός). Πάλι καλά που κρατήθηκε και δεν τη χαρακτήρισε σημαντική ποιήτρια λόγω της κοινής «τραπεζικότητας» της με την Κική Δημουλά!
Η ευγενέστατη κ. Χλόη Κουτσουμπέλη ευχαρίστησε πάραυτα και τους δύο παρουσιαστές της (προφανώς τους επέλεξε και αυτοδαγκώθηκε) και εκεί που θα έπρεπε να γίνει μια κάποια «ζωντανή» συζήτηση με το κοινό, να σωθούν κάπως τα πράγματα, επέλεξε γρήγορα να διαβάσει κι άλλα ποιήματα της, δίχως να κρύψει καθόλου την λανθασμένη αγωνία της να διαβαστούν όσα πιο πολλά ποιήματα γίνεται, λες και ήταν αυτό το ζητούμενο.
Θα επιθυμούσα πραγματικά τα παραπάνω να ήταν δικές μου μόνο εντυπώσεις, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα ήταν άλλη. Ενδεικτικά από τους 70-80 παρευρισκομένους, ζήτημα να χειροκρότησαν οι 10 στο τέλος, κι αυτοί χλιαρά, αν όχι ψόφια.Και εκεί που λες τελειώσαμε επιτέλους, πετάγεται ο ανεκδιήγητος Περικλής Σφυρίδης και αντί να εστιάσει την προσοχή μας κάπως στη συγκεκριμένη βραδιά, «διαφήμισε» διάφορα δικά του που ακολουθούν στην πόλη, προκαλώντας περαιτέρω αμηχανία.
Το μόνο θετικό της βραδιάς, πέρα απ’ το ότι ακούσαμε την ποιήτρια Χλόη Κουτσουμπέλη να διαβάζει η ίδια τα ποιήματα της, είναι το γεγονός της παρουσίας του Ντίνου Χριστιανόπουλου, ο οποίος παραδόξως κρατήθηκε (λόγω ηλικίας και της αυξημένης έγνοιας που έχει πλέον για την υστεροφημία του) και δεν είπε τα δικά του, δηλαδή δεν έθαψε την παρουσιαζόμενη.
Το βιβλίο παρουσίασαν η πεζογράφος Μαρία Κουγιουμτζή και ο ποιητής και δημοσιογράφος Γιώργος Γιαννόπουλος (εκδότης του περιοδικού Ένεκεν).
Η Μαρία Κουγιουμτζή παρουσίασε την ποιήτρια με τρόπο σχολαστικά φιλολογικό, φλερτάροντας αδιάκοπα με την ανία και σίγουρα όχι φωτίζοντας τα ποιήματα ή καλλιεργώντας κάποια προσμονή γι’ αυτά. Ευτυχώς τα ποιήματα που παρεμβάλλονταν (αντί να είναι το ζητούμενο) τα διάβαζε η ίδια η ποιήτρια Χλόη Κουτσουμπέλη, διακόπτοντας έτσι την ομιλία-διδασκαλία τύπου λογοτεχνικών κειμένων λυκείου της κ. Κουγιουμτζή. Στην παραπάνω εντύπωση συντέλεσε πρωτίστως ο τρόπος της παρουσιάστριας και η άχρωμη φωνή της και ο ξεφτισμένος τόνος της και δευτερευόντως το περιεχόμενο της ομιλίας της. Τα περιόρισε δε στην δική της αντίληψη, κλείνοντας τα.
Ο κ. Γιώργος Γιαννόπουλος, ο οποίος έφτασε στο σημείο να πει λάθος μέχρι και τον τίτλο της ποιητικής συλλογής, άρπαξε προφανώς την ευκαιρία, καθότι φαίνεται του ζητήθηκε να παρουσιάσει την κ. Κουτσουμπέλη, και μας «τράβηξε» μια οικονομικο-πολιτική διάλεξη, διανθισμένη με σχόλια κοινωνιολογικής και ψυχολογικής χροιάς που κοιτιόμασταν μεταξύ μας. Για να αντιληφθεί κανείς το άσχετο του πράγματος, εκεί που ας θεωρήσουμε ότι εστιάζαμε με το google earth τουλάχιστον στη γειτονιά της δημιουργικότητας και της ποιητικής δημιουργίας της κ. Κουτσουμπέλη, ο κ Γιαννόπουλος έκανε zoom out και μας έδειξε ολόκληρο τον πλανήτη! Είχε δε το θράσος να μας πει πως όσα λέει σχετίζονται με την ποιήτρια. Στην καλύτερη περίπτωση η συσχέτιση μαζί της εξαντλούνταν στον τρόπο βιοπορισμού της παρουσιαζόμενης (τραπεζικός). Πάλι καλά που κρατήθηκε και δεν τη χαρακτήρισε σημαντική ποιήτρια λόγω της κοινής «τραπεζικότητας» της με την Κική Δημουλά!
Η ευγενέστατη κ. Χλόη Κουτσουμπέλη ευχαρίστησε πάραυτα και τους δύο παρουσιαστές της (προφανώς τους επέλεξε και αυτοδαγκώθηκε) και εκεί που θα έπρεπε να γίνει μια κάποια «ζωντανή» συζήτηση με το κοινό, να σωθούν κάπως τα πράγματα, επέλεξε γρήγορα να διαβάσει κι άλλα ποιήματα της, δίχως να κρύψει καθόλου την λανθασμένη αγωνία της να διαβαστούν όσα πιο πολλά ποιήματα γίνεται, λες και ήταν αυτό το ζητούμενο.
Θα επιθυμούσα πραγματικά τα παραπάνω να ήταν δικές μου μόνο εντυπώσεις, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα ήταν άλλη. Ενδεικτικά από τους 70-80 παρευρισκομένους, ζήτημα να χειροκρότησαν οι 10 στο τέλος, κι αυτοί χλιαρά, αν όχι ψόφια.Και εκεί που λες τελειώσαμε επιτέλους, πετάγεται ο ανεκδιήγητος Περικλής Σφυρίδης και αντί να εστιάσει την προσοχή μας κάπως στη συγκεκριμένη βραδιά, «διαφήμισε» διάφορα δικά του που ακολουθούν στην πόλη, προκαλώντας περαιτέρω αμηχανία.
Το μόνο θετικό της βραδιάς, πέρα απ’ το ότι ακούσαμε την ποιήτρια Χλόη Κουτσουμπέλη να διαβάζει η ίδια τα ποιήματα της, είναι το γεγονός της παρουσίας του Ντίνου Χριστιανόπουλου, ο οποίος παραδόξως κρατήθηκε (λόγω ηλικίας και της αυξημένης έγνοιας που έχει πλέον για την υστεροφημία του) και δεν είπε τα δικά του, δηλαδή δεν έθαψε την παρουσιαζόμενη.
Συνεπώς όσοι δεν παραβρεθήκατε στη βιβλιοπαρουσίαση, προστάτευσατε τον εαυτό σας από μια αρνητική γεύση πάνω στο ιδιαίτερο και σημαντικό έργο της κ. Χλόης Κουτσουμπέλη. Ενδεικτικά υπενθυμίζω τις «Άδειες Μέρες» και το «Όταν μπαίνεις μέσα μου».
http://www.poiein.gr/archives/8860/index.html
http://www.poiein.gr/archives/6233/index.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου