Arthur Rimbaud, "Φωτοχυσίες" (η μετάφραση του Κώστα Ριτσώνη και ένα σύντομο επίμετρο)

“Ριτσώνιες” οι μεταφράσεις καθώς και το επίμετρο. Με αγάπη τον μεταφράζεις, τον πονάς σαν δικό σου παιδί. Πατέρα Ριτσώνη, εκτοξεύτηκε ο Αρθούρος και ξέχασε να γυρίσει. Σε ευχαριστούμε. Να τον κάνεις βιβλίο ολόκληρο, να μας τον φέρεις και πάλι σαν φρέσκο ψωμί.

βλ. Ποιείν:
http://www.poiein.gr/archives/11915/index.html

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Είδα αρκετά. Η οπτασία αντάμωσε με όλους τους ανέμους.

Είχα αρκετά. Βοές των πόλεων, το βράδυ και στον ήλιο, για πάντα.

Γνώρισα αρκετά. Τα σταματήματα της ζωής. – Ω Βοές και Οπτασίες.

Αναχώρηση μέσα στην τρυφερότητα και στον καινούργιο θόρυβο.


ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

Οι άμαξες ασημένιες και χάλκινες -

Οι πλώρες ατσαλένιες κι ασημένιες -

Δέρνουν τον αφρό –

Ανασηκώνουν τα κούτσουρα απʼ τα βάτα.

Οι δρομείς του χερσότοπου,

Και τα απέραντα χνάρια της άμπωτης,

Τρέχουν κυκλικά προς τη δύση,

Προς τους στύλους του δάσους, -

Προς τις βάσεις του κυματοθραύστη,

Που η γωνιά του έχει χτυπηθεί από τους στροβίλους του φωτός.

ΙLLUMINATIONS ή ΕΚΛΑΜΨΕΙΣ ονομάστηκαν οι πρώτες πεζές ξαφνικές εμπνεύσεις του Ρεμπώ. Είναι οι ποιητικές φωταγωγίες που μας χάρισε το παιδί θαύμα της Γαλλίας πριν η σκληρή πατρίδα του < μέχρι στη φυλακή τον βάλανε γιατί δεν έκοψε εισιτήριο στο τρένο> τον στείλει να ζήσει και να περπατά μακριά στην Αφρική . Ο Αρθούρος με αυτά τα ποιήματα κάνει προσπάθεια να εγκαταλείψει την ομοιοκαταληξία και εκτοξεύεται μέσα σε μια καινούργια αφηρημένη έκφραση . Βιβλίο τυχερό που γράφτηκε το 1872 και θα είχε εξαφανιστεί όπως άλλα κείμενα του Ρεμπώ αν δεν το παρουσίαζε ο φίλος του Βερλαίν , που είχε τα χειρόγραφα, το 1886. Ίσως ο άτυχος ποιητής που ζούσε στην Αιθιοπία να μην το είδε ποτέ τυπωμένο… Eκεί στην Αφρική το 1891 αρρώστησε βαριά. Γύρισε με δυσκολία στη Μασσαλία όπου του ακρωτηρίασαν το δεξί του πόδι. Σε λίγο καιρό πέθανε βασανισμένος στα χέρια της αδερφής του Ιζαμπέλ.


βλ. Ποιείν:
http://www.poiein.gr/archives/11915/index.html