Σημαντικός ποιητής ο Τάκης Βαρβιτσιώτης. Λυρικός, γνώστης ουσιαστικός του τραγικού, αντιπαραθέτει συστηματικά και συνειδητά τη λυρικότητα του δια βίου. Διαλέγει τον δρόμο της ελπίδας. Ευγενέστατος και γλυκύτατος άνθρωπος επίσης, στοιχεία που περνάν και στο ποιητικό του έργο. Απερίσπαστος, ερωτευμένος με την ποίηση (δια βίου), την άσκησε ως ταπεινός τεχνίτης, ως λεπτουργός, σκυμμένος στις λεπτομέρειες της, δουλεύοντας τις καμπύλες, πονώντας τες. Το άνοιγμα του στο χριστιανικό στοιχείο ίσως ξενίζει την "εποχή" μας, ωστόσο δεδομένης της ευγένειας και της διακριτικότητας του, δεν αλλοιώνει και δεν αλλάζει την καλοπροαίρετη προσέγγιση μας στο έργο του. Καθαρό και προσωπικό το έργο του κορυφώνεται με τα «Νήματα της Παρθένου»
5
Μεσ' απ' της μνήμης μου τα κρόσσια
Ανάβρυσε τούτη η ροή
Φέγγος γαλάζιο ενός αστείρευτου ουρανού
6
Η λάσπη σκέπασε όλα τα ονόματα
Τα χαραγμένα πάνω στις πέτρες
Όλα τα ίχνη των αστροφόρων κοριτσιών
10
Μέσα στον ίσκιο το ανοιγμένο ρόδι:
Αίμα που σπινθηροβολεί
85
Πλήθος άγγελοι πενθηφορούντες
Στροβιλίζονται
Στη χειμαρρώδη πρόσπτωση
Του υετού
90
Μαβιά η μορφή της κάτω από το χιόνι
Διαιωνίζει μιάν υποχθόνια βλάστηση
____
Περισπασμένος, δεν μπόρεσα να έρθω στην κηδεία σου εχθές (3/2/2011), στις 10:00 στο Ναό της Αγίας Σοφίας, πλάι στο πατρικό το σπίτι σου, στην Πρασακάκη.
